و… اینگونه ناجوانمردان آیه عصمت و نجابت راکشتند…
خانه زهرا(س) ازگلشنی به عزاتبدیل شد و زهرای مرا کشتند آنهم چه غریبانه، و اینک تنهاشدم درخانه دربسته ، بدون فاطمه(س) ودرفراق یارشهیدم، دخت نبی ام، دلم شده پاره پاره …
ریحانه نبی پر پر شد، جدایی افتاد میان شمع و گل و پروانه ومن ماندم غریب و تنها در مدینه …
آری بر دری که رسوالله گلبوسه میزد، خصم دون بالگد میزد…!
وبر آن دری که یتیمان چنگ میزد ، زادگان شیطان آتش میزد…!
وآن دری که ضریح زیارتی فرشتگان بود، اکنون پشت همین در بهانه خلقت ناله میزد و آنهنگام که رخساره ریحانه النبی نیلی شد، رخسار علی(ع) هم گلگون شد…!
وعاقبت خصم دون پست و زادگاه اهریمن حسنین را ازمادرجداکردند، یتیم کردند…
وآندم که اهل آسمان و زمین شدند گریان، کودتاگران سقیفه شدند خندان…
اینگونه شد که میبایست تنها دلیرمرتاریخ، بفرمان نبی (ص) سکوت اختیار کند، آندم که یاوری نداشته باشد.!!!
واینگونه شد که ناجوانمردان و منافقان مادری را جلوی دخارچهارساله اش زدند، آیه عصمت و نجابت را کشتند، دخترسروررسالت راپرپرکردندو درنهایت حجج الهی را ازمادرجداکردند…
غلامرضا شهریاری
[چهارشنبه 1396-11-25] [ 12:53:00 ق.ظ ]