اگر مردم می دانستند…

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی‏جَعْفَرٍ ع قَالَ لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ ع مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَاتٍ قُلْتُ وَ مَا فِیهِ قَالَ مَنْ زَارَهُ شَوْقاً إِلَیْهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ وَ أَجْرَ أَلْفِ صَائِمٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ صَدَقَةٍ مَقْبُولَةٍ وَ ثَوَابَ أَلْفِ نَسَمَةٍ أُرِیدَ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ.

محمد بن مسلم از امام باقر علیه السلام روایت کرده: اگر مردم می دانستند، زیارت امام حسین علیه السلام چقدر فضیلت و ثواب دارد، بدرستیکه از شوق می مردند و نفسهایشان از روی حسرت بند می آمد. گفتم: چقدر فضیلت دارد، حضرت فرمودند: هر کس امام حسین علیه السلام را زیارت کند از روی اشتیاقی که به او دارد، خدا برایش هزار حج مقبول و هزار عمره مبرورة و اجر هزار شهید از شهداء بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب هزار بنده آزاد کردن که مراد از آن رضای خدا باشد،می نویسد. ( وسائل الشیعه/ ج14/ص453)

* کمترین ثواب زائر کربلا

قَالَ أَبُو الْحَسَنِ مُوسَى ع أَدْنَى مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایَتَهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ .

امام موسی بن جعفر علیه السلام فرمودند: کمترین آنچه از ثواب که به زائر اباعبدلله علیه السلام کنار نهر فرات داده می شود آنگاه که حق و حرمت و ولایت او را بشناسد، این است که آنچه از گناهان پیش فرستاده و بعداً می فرستد (گناهان گذشته و آینده او) آمرزیده می شود.(الکافی/ ج4/ص582)

* استغفار اهل بیت(علیهم السلام)برای زائران

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَبْنَ مُحَمَّدٍ ع یَقُولُ إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ ع عِنْدَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَنْظُرُ إِلَى مَوْضِعِ مُعَسْکَرِهِ وَ مَنْ حَلَّهُ مِنَ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ وَ یَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ دَرَجَاتِهِمْ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدِکُمْ بِوَلَدِهِ وَ إِنَّهُ لَیَرَى مَنْ سَکَنَهُ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ آبَاءَهُ ع أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ یَقُولُ لَوْ یَعْلَمُ زَائِرِی مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ لَکَانَ فَرَحُهُ أَکْثَرَ مِنْ غَمِّهِ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ ذَنْبٍ.

امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا حسین بن علی علیهما السلام از نزد پروردگارش نگاه می کند به موضع اردوگاهش و محلی که شهدا با او قرار دارند و به زائرانش نیز نظر می اندازد، در حالی که ایشان بخوبی آنها را و نامهایشان و نام پدرانشان و درجات آنها و منزلت آنها را نزد خداوند، بهتر از احدی از شما نسبت به فرزندانش می شناسد، و بدستیکه امام حسین علیه السلام می بینید چه کسی ساکن کربلا شده (جهت زیارت) و برای او استغفار می کند و از پدران بزرگوارش می خواهد برای او استغفار کنند و می فرماید: اگر زائر من می دانست، آنچه را که خداوند برای او مهیا نموده است شادیش بیشتر از غمش می شد و همانا زائر امام حسین علیه السلام از زیارت برمی گردد در حالیکه هیچ گناهی بر او باقی نمی ماند.(وسائل الشیعه/ج14/ص423)

* شادی دل اهل بیت(علیهم السلام)

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ …ٍ وَ لَوْ یَعْلَمُ الزَّائِرُ لِلْحُسَیْنِ ع مَا یَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْأَئِمَّةِ ع وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِی ذَلِکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَأَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِیَ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ قَدَمُهُ عَلَى شَیْ‏ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَیْئاً فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ فِی دَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ یُوَکَّلُ بِهِ مَلَکٌ یَقُومُ مَقَامَهُ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَى الزِّیَارَةِ أَوْ یَمْضِیَ ثَلَاثُ سِنِینَ أَوْ یَمُوتَ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ.

از امام صادق علیه السلام روایت شده: اگر زائر امام حسین علیه السلام می دانست بواسطه این زیارت که چقدر شادی و سرور بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و بر امیرالمؤمنین علیه السلام و بر حضرت فاطمه (علیهاالسلام) و به شهدا از ما اهل بیت وارد می‌آید و اگر می دانست آنچه از دعای ایشان بواسطه زیارتش، هنگامیکه برمی گردد و آنچه را که از ثواب در همین دنیا و در آخرت خواهد داشت و آنچه را که برای او پیش خداوند ذخیره شده است، هر آینه دوست می داشت که آنجا (کربلا) خانه اش می بود و همانا زائر امام حسین علیه السلام از این مسافرتش بر می‌گردد و گامش بر روی چیزی نمی آید مگر اینکه برای او دعا می کند و هنگامیکه خورشید بر او می تابد، گناهانش را از بین می برد، همانطور که آتش هیزم را از می سوزاند، خورشید چیزی از گناهان او باقی نمی‌گذارند، پس برمی گردد در حالیکه هیچ گناهی بر او نیست و برای او درجاتی رفیع خواهد شد که کسی که در خون خود، در راه خدا غوطه ور است بدان نمی رسد و فرشته ای بجای او موکل خواهد شد و برای او استغفار می کند، تا اینکه دوباره به زیارت برگردد،یا اینکه 3 سال بگذرد یاتا وقتی که بمیرد.(مستدرک الوسائل/ج10/ص343)

* برکت در روزی و طول عمر

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (ع)قَالَ مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ .

امام باقر علیه السلام فرمودند: شیعیان ما را به زیارت امام حسین علیه السلام امر کنید، چرا که زیارتش روزی را افزون می کند و عمر را طولانی می گرداند و بلاها و بدیها را دفع می کند و زیارت کردن امام حسین علیه السلام بر هر مومنی که اقرار به امامت او از جانب خدا داشته باشد،واجب است.(تهذیب الاحکام/ج6/ص42)

* ضمانت امیرالمؤمنین(علیه السلام)

عن أبی عبد الله ع قال إن لله عز و جل ملائکة موکلین بقبر الحسین ع فإذا هم الرجل بزیارته أعطاهم ذنوبه فإذا أخطأ محوها ثم إذا أخطأ ضاعفوا له حسناته فما تزال حسناته تضاعف حتى توجب له الجنة ثم اکتنفوه فقدسوه‏ و ینادون ملائکة السماء أن قدسوا زوار قبر حبیب حبیب الله فإذا اغتسلوا ناداهم محمد ص یا وفد الله أبشروا بمرافقتی فی الجنة ثم ناداهم أمیر المؤمنین علی (ع) أنا ضامن لحوائجکم و دفع البلاء عنکم فی الدنیا و الآخرة ثم اکتنفوهم عن أیمانهم و عن شمائلهم حتى ینصرفوا إلى أهالیهم.

امام صادق علیه السلام فرمودند: همانا برای خداوند عزوجل ملائکه ای موکل نزد قبر امام حسین علیه السلام می باشد، هنگامیکه احدی قصد زیارتش را می نماید، گناهانش را به آنها عطا می کند و همینکه گام برمی دارد آن گناهان را محو می کند، پس هنگامیکه گام برمی دارد حسناتش را مضاعف می نماید، همچنان حسنات او مضاعف می‌گردد تا اینکه بهشت بر او واجب می شود، سپس او را میان خود در برمی گیرند و او را مقدس می گرداند و ملائکه آسمان ندا می کنند که زوار قبر حبیب و حبیب خداوند را مقدس بدارید، هنگامیکه غسل می کنند حضرت محمد (ص) آنرا ندا می کند. بشارت باد شما را بر همراهی با من در بهشت پس آنها را امیرالمؤمنین علیه السلام ندا می کند من حوائج شما و دفع بلا از شما را در دنیا و آخرت ضامن هستم پس آن ملائکه زائران را از جانب راست ایشان و چپ ایشان، آنها در بر می گیرند تا اینکه به سوی اهل خود برمی‌گردند.( ثواب الاعمال /ص92)

 هر سال در سالروز تولد عزيزان مان جشن تولد مي گيريم و آمدنشان به اين دنيا را جشن مي گيريم، در سالگرد ازدواج به همسرمان هديه مي دهيم و حتي اگر هديه مادي به او ندهيم سعي مي کنيم در آن روز رفتارمان جور ديگري باشد، خلاصه هر اتفاق خوبي براي ماندگاري بيشتر به پاسداشت نياز دارد، نياز به اين دارد که حس خوبمان را با يک جشن و يک هديه کوچک دوباره تداعي کنيم تا به خودمان و ديگران نشان دهيم آن اتفاق براي مان مهم است.

خاطرات قديمي ها را که مرور کنيم به يک اتفاق خوب با فراگيري چشمگير بر مي خوريم، يعني آمدن امام(ره) به ميهن و آغاز دهه فجر، روزي که مردم حتي خانه تکاني کردند و مثل آمدن بهار و رسيدن نوروز نُقل و شيريني پخش مي کردند.

آن ها که مي توانستند رفتند تهران استقبال امام(ره) و آن هايي که نمي توانستند در شهرشان جشن گرفتند.

بعدها سالروز اين روز عزيز براي بچه هاي دهه 50 و 60 در مدارس برابر بود با روزهاي خوبي که مدارس توسط خودشان آذين بندي مي شد و زنگ تفريح سرودهاي ويژه دهه فجر پخش مي شد و…

بچه هاي آن روزها چون در کارها مشارکت داشتند و براي برپايي جشن هاي انقلاب زحمت مي کشيدند حس خوبي داشتند، همان حس خوبي که وقتي در هر کار ديگري مشارکت داشته باشيم به سراغ ما مي آيد و ارزشش را بيشتر مي کند.

از طرفي مخاطب برنامه ها هم وقتي مي ديدند در کوچه و خيابان و مدرسه و مسجد اين همکلاسي و هم محله اي و … خودشان است که گوشه اي از کار را گرفته است و انجام مي دهد اگر کمک نمي کرد حداقل در پذيرش پيام هاي جشن ذهن آماده تري داشت.

همان وقت ها هم براي جشن هاي انقلاب برنامه هاي عجيب و غريبي تدارک ديده نمي شد، از مسابقات فوتبال و پينگ پنگ در مدرسه و محله بگيريد تا اجراي سرود و تئاتر، و از قضا چه فوتباليست ها و هنرمندان خوبي که استعدادشان در خلال همين برنامه ها کشف مي شد.

آن وقت ها خيلي از مغازه ها توي يک ظرف ساده تافي، شکلات و… براي شيرين کردن کام مشتري ها مي گذاشتند، مساجد پخش فيلم داشتند و… خلاصه خيلي از آن برنامه هاي خودماني را همين حالا هم مي شود انجام داد و بايد به خاطر بسپاريم اگر اداره‌ها و سازمان ها و مدارس برنامه اي اجرا مي کنند دليل بر اين نيست که ما يعني مردم پاي کار نباشيم، همان طور که متولي تربيت فرزندان مان مدارس نيستند و مسئول اوقات فراغت خانواده مان تلويزيون نيست در اين باره هم بايد خودمان دست به کار شويم به خصوص براي نسل هاي بعدي. خانواده و گروه هايي مثل همسن و سالان، بچه محل ها و… از مهم ترين نهادها در اجتماعي کردن رفتار نسل هاي بعدي محسوب مي شوند و نبايد اين کارکردهاي با ارزش را به راحتي با اين گمان که مسئوليت همه چيز با دولت است و… به فراموشي سپرد، ولو به اندازه خريد يک کتاب براي فرزند يا خواهر و برادرمان. اما در اين بين يک نکته مهم را نبايد فراموش کنيم، اگر خاطر مبارک تان باشد زماني بود که ما بچه بوديم و درست وقتي دوست داشتيم کارتون مورد علاقه مان را ببينيم يک برنامه براي بزرگ ترها پخش مي شد آن وقت چه حسي داشتيم؟ خلاصه خوش سليقه بودن در کارها را فراموش نکنيد.

دهه‌ی فجر از 12 تا 22 بهمن ماه است که به نام دهه‌ی فجر نامگذاری شده و بهترین اسمی است که از قرآن گرفته شده است. ریشه‌ی نامگذاری این دهه مربوط است به قصه ای که قرآن نقل می کند و به دلیل این فجر و شکافته شدگی، حقایقی از اسلام، قرآن و انقلاب عظیم اسلامی نمایان گشت. نامگذاری روی این دهه بسیار مبارک و بجاست.

خاطرات بسیار شیرینی به این دهه تعلق دارد که بهترین و شیرین ترین آنها مربوط به ورود حضرت امام بعد از حدود پانزده سال تبعید و دوری از وطن است؛ در حالی که همه‌ی دلها، شیفته‌ی دیدار ایشان بود.

بعد از پانزده سال امام با حشمت و هیمنه بی سابقه‌ای وارد خاک ایران شدند.

دهه‌ی فجر - که ابتدایش تشریف فرمایی امام و انتهای آن پیروزی معجزه آسای انقلاب اسلامی بود.

همه لحظاتش خاطره انگیز است. بخصوص آن روزهایی که در نهایت فشار و سختی‌ها، یک مرتبه این انفجار نور پدیدار شد.

نامگذاری ایام سالگرد پیروزی انقلاب به “دهه‌ی فجر” از ابتکارات امام راحل است که تا ابد ماندگار خواهد بود.

انقلاب اسلامى ایران به دلیل ماهیت اسلامى که داشت از همان ابتدا تلاش نمود تا تحولات خود را با آموزه‌هاى قرآنى هماهنگ کند و در این راستا یکى از مهمترین راهکارها استفاده از فرهنگ لغات دینى مى باشد .

به عنوان مثال درانقلاب اسلامى واژگانى همچون جهاد ، مستضعف ، مستکبر ، مجاهد ، یوم الله ، طاغوت ، حکم ، حاکم ، ولى و . . . که همگى از فرهنگ دینى اخذ شده است مورد استفاده قرار گرفت که علاوه بر اینکه هر کدام بار معنایى خاصى داشته و کاربردهاى اعتقادى خود را داشت عاملى مهم در معرفى ماهیت انقلاب اسلامى و نیز به صحنه کشاندن مردم بود .

لذا یکى از این واژگان نیز که در این فرآیند مورد استفاده قرار گرفت عنوان دهه‌ی فجر بود .

به لحاظ لغوى فجر به معنى صبح و سپیده دمان مى باشد که در قرآن کریم در سوره فجر بدان قسم خورده شده است و در ادامه به شب‌هاى دهگانه قسم خورده شده است . البته در مورد تفسیر شب‌هاى دهگانه نظرات مختلفى از سوى مفسران ارائه شده است که در کتب تفسیر از جمله تفسیر المیزان وجود دارد اما آنچه مسلم است این است که هیچ کس این شب ها را به معناى ده شب پیروزى انقلاب اسلامى ندانسته است تا چنین سوالى پیش آید بلکه تلاش شده است تا از عنوان مقدسى همچون فجر و شب‌هاى دهگانه که در قرآن به آنها قسم خورده شده است براى اشاره به این ایام استفاده شود بدون اینکه منظور این باشد که شب‌هاى ذکر شده در قرآن همان شب‌هاى دهه فجر مورد نظر ما باشد تا بدین وسیله اهمیت و عظمت این ده روز که طلیعه ‌اى بر پیروزى مستضعفان بر مستکبرین و حاکمیت الهى بود بیش از پیش به جهانیان اعلام گردد .

لذا نامیدن این ده روز به دهه‌ی فجر تنها استفاده از عناوین مقدس براى نشان دادن ماهیت دینى انقلاب اسلامى بود به ویژه که در قرآن کریم به شب‌هاى دهگانه قسم یاد مى کند ولى ما از ده روز فجر به عنوان روزهاى مهم و سرنوشت ساز و فجر آفرین یاد مى کنیم .

نامیدن این ده روز به دهه‌ی فجر استفاده از عناوین مقدس براى نشان دادن ماهیت دینى انقلاب اسلامى بود به ویژه که در قرآن کریم به شب‌هاى دهگانه قسم یاد مى کند ولى ما از ده روز فجر به عنوان روزهاى مهم و سرنوشت ساز و فجر آفرین یاد مى کنیم .